मेरो प्यारो ओखलढुंगा....

शब्द: सिद्धिचरण श्रेष्ठ; संगीत: नारायण गोपाल
स्वर: नारायण गोपाल

तिम्रै सुन्दर हरियालीमा, तिम्रै शीतल बक्षस्थलमा
यो कविको शैशबकाल बित्यो
हाँस्यो, खेल्यो, बन कुन्ज घुम्यो
मेरो प्यारो ओखलढुंगा

जब म चढेर भाबको डुंगा शैर गर्छु स्मृतिको गंगा
स्वप्न गगनबाट शुशीतल जल
सुस्मृतिको बर्षन्छ रिमझिम
मेरो प्यारो ओखलढुंगा

बसन्त आंचल पक्री, मलाई कति खोज्दै हुन प्रकृति
मृग-बच्चाहरु उफ्री-उफ्री
तरुलतीका हल्ली हल्ली
मेरो प्यारो ओखलढुंगा

ती अटुट परिश्रमी पतकर द्रुतगामी निर्झर तुल्य चपल
बहँदै बन-बनमा चारैतिर
खोज्दा हुन मेरो पदका पथ
मेरो प्यारो ओखलढुंगा

पर्दावाला सुन्दर पल्लवित वृक्षखोपीमा कालो कोकिल
उनको यो बियोगप्रिय कविको
कति मृदु बिरह गित रच्तो हो
मेरो प्यारो ओखलढुंगा

त्यो ढुंगा, त्यो खोला, त्यो रुख, त्यो बन, त्यो लतिका त्यो बिस्मुख
यो हृदय केन्द्रमा स्नेह जडित
चम्काई रहेछ आज क्षण-क्षण
मेरो प्यारो ओखलढुंगा

त्यो तामाकोशी, सुनकोशी, त्यो गिरि फोरी बहने रोशी
मेरो हृदयको तिम्रो चित्र
पारिरहन्छ हरदम पबित्र
मेरो प्यारो ओखलढुंगा

भाग्यको लहरमा लहरी-लहरी, पुगें यस मरुस्थलमा कसरि
तर खेद छैन तिम्रो आकृति
लेखिएको छ यो हृदय भरि
मेरो प्यारो ओखलढुंगा